Aan de klus
Vanaf de gang in het verpleeghuis kijkt miMakker Bakkie de slaapkamer van meneer van Druten in. Tegen een kale witte muur staat een bed. Onder een hoopje dekens ziet ze de arm van meneer tevoorschijn komen. Bakkie loopt naar binnen. Meneer van Druten heeft zijn blik op de muur gericht, zijn vingers gaan tastend over het gladde oppervlak. Bakkie probeert hem te laten horen en voelen dat zij er is. Maar zelfs met haar neuriën, en zingen lukt het Bakkie niet om contact te maken. Zijn aandacht blijft bij de kale, witte muur.
Bakkie pakt een oranje doek uit haar tas en begint er mee over de muur te bewegen. Ze laat de doek van boven af langzaam zakken, tot in het gezichtsveld van meneer van Druten. Een stuk van de doek komt hierbij vlak bij hem. Het duurt niet lang voordat zijn tastende vingers ook de lap te pakken hebben. Bakkie maakt van deze beweging gebruik om wat dichterbij te komen. En met enthousiaste geluiden begint ze samen met meneer de stof te betasten. Hun handen raken elkaar hierbij zachtjes aan. De blik van meneer van Druten blijft op de muur gericht. Even later gaat zijn hand weer over de gladde muur.
Bakkie heeft ook een rol paarse verftape. Ze pakt deze erbij en scheurt er een stukje tape af. Met langzame bewegingen begint zij stukjes tape op de muur te plakken ter hoogte van de tastende hand van meneer Druten. Plots raken zijn vingers de stukjes tape en hij begint te friemelen aan de rafelende uiteinden. Bakkie gaat met hem meedoen en terwijl ze samen friemelen ziet ze dat het hem zichtbaar plezier doet. Er klinken over en weer wat geluidjes. Tot verbazing van Bakkie komt er nu ook een tweede arm boven de dekens uit. Ook met deze hand zoekt meneer naar de stukjes tape. Meneer van Druten wordt steeds actiever en maakt nu ook meer geluiden. Bakkie sluit bij hem aan door te reageren met klanken en samen met hem aan de stof te voelen. Samen friemelen ze nog even lekker door aan het tape. Wanneer Bakkie gaat, blijft een paarse cirkel van stukjes afgescheurd tape achter op de muur.
Noot van Myra
Meneer van Druten had ik, tijdens mijn bezoek als Bakkie, nooit eerder ontmoet in zijn slaapkamer. Meneer was die dag echter ziek en de verzorging had aan Bakkie gevraagd hem in zijn slaapkamer op te zoeken. Meneer van Druten loopt meestal rond en is altijd bezig om alle voorwerpen die op zijn pad komen te onderzoeken. Hierbij peutert hij alles uit elkaar en maakt hij ook veel stuk. Nu in bed restte hem een saaie witte muur. Bakkie kon aansluiten door uiteindelijk met tape zijn belevingswereld net even wat groter en kleurrijker te maken. Samen friemelen ondanks het ziek zijn is wel zo fijn.
Myra
(Dit blog verscheen al eerder op de FB pagina van Stichting miMakkus)