Blog Kracht van muziek

De kracht van muziek

Vanuit de gang op de verpleegafdeling ziet miMakker Bakkie de deur van de slaapkamer van meneer Balk open staan. Nieuwsgierig kijkt ze naar binnen en ziet dat meneer zich staat zich te scheren. Hun blikken kruisen elkaar.

Bakkie heeft een pingpongballetje in haar hand en terwijl ze naar meneer staat te kijken, beweegt ze haar hand naar haar gezicht. Ze gebruikt het balletje als scheerapparaat en beweegt het over haar wangen, net zoals meneer. Maar dit valt niet in goede aarde, want als meneer Balk ziet wat Bakkie aan het doen is, wordt hij woedend en roept haar fel toe:“Rot op!” Bakkie schrikt heftig, deinst terug en laat het pingpongballetje beduusd zakken. Stil blijft ze in de deuropening staan.

Bakkie staat er wat verloren bij, maar dan hoort ze in de kamer naast die van meneer Balk een vrouwenstem zingen. Bakkie wuift opgelucht naar meneer Balk, ze gaat het maar een deur verderop proberen. Meneer Balk geeft geen krimp, hij gaat onverstoord door met scheren.

De dirigent

Even later klopt Bakkie op de deur van de buurvrouw en opent deze langzaam. Ze kijkt tegen de rugleuning van de rolstoel van mevrouw Doors aan. Naar buiten kijkend zingt mevrouw het hoogste lied. Bakkie begint mee te zingen en wanneer mevrouw zich iets omdraait en haar ziet, gaat Bakkie naast haar zitten. Samen kijken ze naar buiten en zingen ondertussen in volledige harmonie een muzikaal duet. Bakkie laat zich leiden door het gezang van mevrouw Doors. Het klinkt prachtig, ze vullen elkaar zo mooi aan. Ineens gaat langzaam de deur open en als Bakkie omkijkt ziet ze meneer Balk in de deuropening staan. Hij kijkt niet meer boos. Zonder iets te zeggen gaat hij helemaal op in zijn eigen muzikale armbewegingen, alsof hij een koor dirigeert. Hij staat zichtbaar te genieten. Na een poosje sluit meneer de deur weer even zwijgzaam als dat hij hem opende. Mevrouw Doors en Bakkie zingen vrolijk verder.

Een onverwachtse wending in stemming door een muzikaal concert. Er ging een deurtje dicht en er ging een deurtje weer open. De muziek liet de boze bui verdwijnen als sneeuw voor de zon. Ik, Myra, had het van te voren niet kunnen bedenken.

Myra Steens

miMakker Bakkie www.neusvoorcontact.nl

Dit blog is gepubliceerd o.a op de Facebookpagina van Stichting miMakkus op 3 februari 2019